Για το δειλινό κόκκινο βερμίλιο, λεμονί του καδμίου, κίτρινη ώχρα. Πρώτα έβαλα μερικές πινελιές και με ένα παλιό πινέλο τα ανακάτεψα στο καμβά.
Με την ίδια κίτρινη απόχρωση έκανα την αντανάκλαση στη θάλασσα και τα κύματα και μετά έβγαλα την χαρτοταινία και με την ίδια απόχρωση έφτιαξα το κάτω μέρος του ανεμόμυλου.
Για το επάνω μέρος του, πρόσθεσα στην ίδια απόχρωση, περισσότερο λεμονί και λευκό. Για τη σκεπή, βερμίλιο και καρμίνιο και ψημένη όμπρα για τα σκούρα μέρη.
Για το άνοιγμα της πόρτας, πρωσικό μπλε και ψημένη όμπρα.
Η ελαιογραφία τελειωμένη. Μικρή με λίγες λεπτομέρειες, γιατί και οι πολλές με κουράζουν και τα παρατάω. Μερικές φορές είμαι επίμονη και μερικές αδιάφορη. Έτσι είναι το χόμπυ! Ευτυχώς που δεν το έχω επάγγελμα και το αγαπώ για την ελευθερία που μου δίνει.